sortiraj po godini
silazno
uzlazno
|
najnovije
najstarije

Osnovna škola Miloš Crnjanski u Novom Sadu

2023

lokacija: Novi Sad, Srbija

status: projekat

Autor:

Branislav Mitrović, dia

 

Projektantski tim:Dušan Međedović, mast. inž. arhUroš Majstorović, mast. inž. arhJelisaveta Arsenović, mast. inž. arhIvana Nišavić, mast. inž. arhIvana Lakić, mast. inž. arhDušan Grujović, mast. inž. arh
Nosioci posla:

Pro-Ing-D.O.O. Novi Sad

lokacija: Novi Sad, Srbija

status: projekat

Autor:

Branislav Mitrović, dia

 

Projektantski tim:Dušan Međedović, mast. inž. arhUroš Majstorović, mast. inž. arhJelisaveta Arsenović, mast. inž. arhIvana Nišavić, mast. inž. arhIvana Lakić, mast. inž. arhDušan Grujović, mast. inž. arh
Nosioci posla:

Pro-Ing-D.O.O. Novi Sad

Lokacija novoprojektovanog školskog objekta je na mestu postojeće škole OŠ Miloš Crnjanski u Novom Sadu, na delu parcele gde su sadašnji sportski tereni. Arhitektonska forma je proizašla iz mogućeg položaja objekta na parceli određenog građevinskim linijama, iz njegove namene i konteksta neposrednog okruženja. Objekat je slobodnostojeći i pravougaoni u osnovi, a svojom dužom stranom paralelan ulici Stevana Momčilovića i ulici Anđe Ranković, koja je ujedno i pristupna saobraćajnica. Obzirom na zahtevane kapacitete, a radi maksimalnog iskoriščenja oblika i dubine parcele objekat je koncipiran kao dvotrakt postavljen uz dužu ivicu parcele. Dvotraktom je formiran centralnim atrijum sa slobodnim prostorom koji omogućava dvostranu orijentaciju na nadzemnim etažama. Duž centralnog atrijuma formirane su otvorene galerije u funkciji pristupa  jedinicama-učionicama.Objekat je koncipiran tako da se objedine svi sadržaji školskog programa u jednu multifunkcionalnu celinu, Naglašena širina fronta objekta, povučena građevinska linija u odnosu na regulacionu, kao i funkcionalna potreba za otvaranjem sadržaja ka slobodnom prostoru i namera da se zaštiti i očuva postojeće zelenilo (stabla u pojasu između regulacione i građevinske linije), uslovili su otvaranje širih staklenih frontova koji su diktirali dominaciju arhitektonskih horizontala. Linijski akcenti u fasadnoj geometriji mestimično prekidaju horizontalne pravce.Glavni motiv arhitekture je naglašeni ulaz koji akcentuje unutrašnji proctor trovisinskog hola. Bočne fasade objekta – proizašle su iz potrebe da se spreči direktan vizuelni kontakt sa susednim objektima. Tako nastaje Linija zauzeća (LZ) projektovanog objekta na parceli predstvlja horizontalnu projekciju celokupnog objekta. Svi tehnološki sadržaji i tehnika su smešteni na krov objektai u okviru bazenskog prostora.

Urbanističko-arhitektonsko rešenje šetališta grada Budva

2023

lokacija: Budva, Crna Gora

status: konkurs (DRUGO mesto)

Autori:
Branislav Mitrović, dia
dr Đorđe Alfirević, dia,
Dušan Međedović, mast.inž.arh.
Dušan Grujović, mast.inž.arh.
Uroš Majstorović, mast.inž.arh.
 
Projektant-autor:
Ivana Lakić, mast.inž.arh.
Projektanti saradnici:
Milica Knežević, mast.inž.arh.
Milica Ćoćić, mast.inž.arh.

lokacija: Budva, Crna Gora

status: konkurs (DRUGO mesto)

Autori:
Branislav Mitrović, dia
dr Đorđe Alfirević, dia,
Dušan Međedović, mast.inž.arh.
Dušan Grujović, mast.inž.arh.
Uroš Majstorović, mast.inž.arh.
 
Projektant-autor:
Ivana Lakić, mast.inž.arh.
Projektanti saradnici:
Milica Knežević, mast.inž.arh.
Milica Ćoćić, mast.inž.arh.

Predloženim rešenjem je razmotrena remodelacija kompletnog budvanskog priobalja i pružena je mogućnost za stvaranje novog identiteta grada Budve. Predmetno područje je tretirano kao savremeni produžetak i reinterpretacija Starog grada Budve u prostornom, ambijentalnom i funkcionalnom smislu. Budva je u poslednjih nekoliko decenija doživela nagli razvoj koji je nažalost rezultirao, može se reći urbanističkim haosom, izgubila je identitet primorskog grada. Jedini kvalitetni urbani, prostorni i arhitektonski resurs je Stari grad. U projekciji rekonstrukcije takvog stanja smatramo da treba maksimalno istaći poziciju istorijskog središta kao repera, revitalizovati prostor buduće marine i dalje priobalja do rta Zavale. U ovom radu, autori su pokušali da upravo kroz ta tri repera (Stari grad, marina, šetalište sa plažom) pokušaju da Budvi vrate identitet. Smatramo da na ovom potezu zahtevane rekonstrukcije glavni novi artefakt treba da bude zeleni korpus visokog drveća (autohtone vrste primorskog bora, libanskog kedra, platana, u kombinaciji sa mimozom, oleandrom, magnolijom, mimozom, maslinom, itd.), radi stvaranja nove ‘‘arhitekture’’ koja bi ambijentalno i u vizurama sa mora prema kopnu, zaklonila urbanistički i arhitektonski nered i konture gabarita objekata u zaleđu. Smatramo, da stvaranjem jednog takvog ‘‘jakog’’ pešačkog i zelenog koridora, koji se prožima i preklapa sa plažom, može da se ostvari autentični primorski ambijent. Prožimanjem šetališta i plaže sa širenjem plaže u međuprostor, sve do zelenih zasada, može se rešiti neuralgična i slaba tačka obale – deficit prostora za plažu i pripadajuće joj funkcije.

Sportski centar u Ulcinju

2010

Ulcinj, Crna Gora

 

 

Konkurs za idejno

arhitektonsko i urbanističko

rešenje

 

 

Otkup

 

 

Autori:

Branislav Mitrović, dia

Jelena Perović, dia

Jelena Kuzmanović, m.arch

Nemanja Zimonjić, m.arch

 

 

Sadradnici:

Dimitrije Radosavljević, m.arch

Jelena Jovanović, m.arch

Katarina Tešić, dia

Dragana Grahovac, m.arch

Jelena Krupež, m.arch

 

 

Konsultat:

Snežana Dulović, dia

 

 

Projektovano: 2010.

 

 

Forma: pokretljivost

Vizuelno promenljiv objekat „Sportskog centra u Ulcinju“ nije istinski efemerna struktura, iako bi takav koncept predstavljao najprikladniju arhitektonsku namjeru u odnosu na kontekst. Strogo definisan program i prostorne granice ograničavaju i vremensku promjenljivost strukture. Ipak, okruženje je dominantan uticajni faktor, te i onaj koji određuje karakter arhitektonske forme. Nju čine opna, koja čitavom kompleksu ipak daje izgled efemernog, i obuhvaćeni prostor koji teži da bude jedinstven iako je moguće jasno odrediti programske cjeline.

Okruženjem dominiraju prirodne sile: sunce, pijesak i vjetar. Cilj autora je da isti ovi faktori utiču na izgled opne, čineći je treperavom, nestalnom, dinamičnom i lakom.

Opna je oblikovana tako da podražava stvorene slojeve u okruženju: mreže, kalimere, sojenice i jedra. Na taj način, ona prima njihovu spontanost, dobijajući karakter uticajem pijeska, sunca i vjetra.

Teren je pokrenut – suteren se nalazi pod nasutim dijelom parcele. Platna su zategnuta preko mrežaste strukture tako da štite od jakih sunčevih zraka, pomjerajući se pod naletima vjetra. Djeluje kao da je forma građena istom logikom kojom i prve stvorene strukture njenog fizičkog konteksta, što i vizuelno i fenomenološki umanjuje veličinu i pretencioznost nove arhitekture. Ona je razgrađena, svedena na opnu (princip jedinstva fasadnih ravni) i šupljinu čiji je sadržaj prostor, neprekinut programskim cjelinama.

Ortogonalni raster ima odgovarajuću pravilnost koja proizilazi iz tehnološke upotrebljivosti elemenata fasade, ali predstavlja i nasleđe pravougaone strukture polja solane i poljoprivrednih jedinica zemljišta. Princip formiranja je kamuflaža – to je princip na kome počiva ekološki sistem koji dominira kontekstom.

Struktura: sekvence

Prostor kompleksa se otkriva kroz sekvence, od obale, preko otvorenog dijela centra koji zauzima veliku površinu u skladu sa karakterom mjesta i klimatskog područja (velika turistička posećenost i mogućnost korišćenja u dužem dijelu godine), do ’zatvorenog’ dijela koji je podignut da bi se iz viših zona objekta otvorile vizure na more i plažu, preko pojasa zelenila koji su autori pokušali da sačuvaju kao jedan od zatečenih, prirodnih elemenata pejzaža.

Transparentnost se javlja kao posljedica upotrebe materijala odnosno strukture fasade. Rezultat je igra svjetlosti i sijenke koja ispunjava unutrašnji prostor objekta.

Međutim, postoji i fenomenološka transparentnost koja potiče iz prostorne strukture i koja se ispoljava u prelivanju prostora: iz otvorenog ka zatvorenom, kroz ulazni hol, ka multifunkcionalnoj dvorani i bazenu koji je podignut u sam vrh zgrade kako bi vizuelno bio povezan sa morem, i, samim tim, postao dio šireg pejzaža nego zgrada u cjelini.

Unutrašnjost, iako jasno programski određena, ima karakter neprekinutog prostora u kome bazen kao da pluta. Lakoći objekta doprinosi utisak slobodnog prizemlja – svi sportski sadržaji su podignuti pa je dio u neposrednoj vezi sa okruženjem u stvari „protočan“.

Jedinstvena forma predstavlja ubjedljiv odgovor na urbanističke uslove. Težište je izmješteno: sportski centar ne predstavlja pokušaj da se formira urbanistička kompozicija, već da se ostvari najbolja komunikacija sa okruženjem, prije svega sa njegovim prirodnim uslovima.

Bijela boja je dominantna, kako u eksterijeru, tako i u enterijeru (na primjer glavne sale) objekta. To je rezultat specifičnog odnosa sa okruženjem, težnje da se ni na koji način ne konkuriše živopisnom mediteranskom kontekstu. Prije nego da formira sopstvenu unutrašnju atmosferu, objekat teži da upije atmosferu iz okoline.

Sadržaj: (multi)funkcionalnost

Programi kompleksa su maksimalno prilagođeni sezonskim varijacijama broja korisnika. Oni obezbeđuju mjesto rekreacije za lokalno stanovništvo ali i mjesto koje privlači veliki broj turista. Funkcionalnost ovog koncepta ogleda se u zastupljenosti gotovo svih sportskih programa i jednostavnosti kretanja kroz objekat. Multifunkcionalnost ne predstavlja samo mogućnost promjene programa i korisnika već i promjene utisaka o prostoru koji su rezultat neutralnosti bijele boje i transparentnosti fasadne opne - njenog treperenja koje čini unutrašnjost živom scenom različitih atmosfera.

Ulcinj, Crna Gora

 

 

Konkurs za idejno

arhitektonsko i urbanističko

rešenje

 

 

Otkup

 

 

Autori:

Branislav Mitrović, dia

Jelena Perović, dia

Jelena Kuzmanović, m.arch

Nemanja Zimonjić, m.arch

 

 

Sadradnici:

Dimitrije Radosavljević, m.arch

Jelena Jovanović, m.arch

Katarina Tešić, dia

Dragana Grahovac, m.arch

Jelena Krupež, m.arch

 

 

Konsultat:

Snežana Dulović, dia

 

 

Projektovano: 2010.

 

 

Forma: pokretljivost

Vizuelno promenljiv objekat „Sportskog centra u Ulcinju“ nije istinski efemerna struktura, iako bi takav koncept predstavljao najprikladniju arhitektonsku namjeru u odnosu na kontekst. Strogo definisan program i prostorne granice ograničavaju i vremensku promjenljivost strukture. Ipak, okruženje je dominantan uticajni faktor, te i onaj koji određuje karakter arhitektonske forme. Nju čine opna, koja čitavom kompleksu ipak daje izgled efemernog, i obuhvaćeni prostor koji teži da bude jedinstven iako je moguće jasno odrediti programske cjeline.

Okruženjem dominiraju prirodne sile: sunce, pijesak i vjetar. Cilj autora je da isti ovi faktori utiču na izgled opne, čineći je treperavom, nestalnom, dinamičnom i lakom.

Opna je oblikovana tako da podražava stvorene slojeve u okruženju: mreže, kalimere, sojenice i jedra. Na taj način, ona prima njihovu spontanost, dobijajući karakter uticajem pijeska, sunca i vjetra.

Teren je pokrenut – suteren se nalazi pod nasutim dijelom parcele. Platna su zategnuta preko mrežaste strukture tako da štite od jakih sunčevih zraka, pomjerajući se pod naletima vjetra. Djeluje kao da je forma građena istom logikom kojom i prve stvorene strukture njenog fizičkog konteksta, što i vizuelno i fenomenološki umanjuje veličinu i pretencioznost nove arhitekture. Ona je razgrađena, svedena na opnu (princip jedinstva fasadnih ravni) i šupljinu čiji je sadržaj prostor, neprekinut programskim cjelinama.

Ortogonalni raster ima odgovarajuću pravilnost koja proizilazi iz tehnološke upotrebljivosti elemenata fasade, ali predstavlja i nasleđe pravougaone strukture polja solane i poljoprivrednih jedinica zemljišta. Princip formiranja je kamuflaža – to je princip na kome počiva ekološki sistem koji dominira kontekstom.

Struktura: sekvence

Prostor kompleksa se otkriva kroz sekvence, od obale, preko otvorenog dijela centra koji zauzima veliku površinu u skladu sa karakterom mjesta i klimatskog područja (velika turistička posećenost i mogućnost korišćenja u dužem dijelu godine), do ’zatvorenog’ dijela koji je podignut da bi se iz viših zona objekta otvorile vizure na more i plažu, preko pojasa zelenila koji su autori pokušali da sačuvaju kao jedan od zatečenih, prirodnih elemenata pejzaža.

Transparentnost se javlja kao posljedica upotrebe materijala odnosno strukture fasade. Rezultat je igra svjetlosti i sijenke koja ispunjava unutrašnji prostor objekta.

Međutim, postoji i fenomenološka transparentnost koja potiče iz prostorne strukture i koja se ispoljava u prelivanju prostora: iz otvorenog ka zatvorenom, kroz ulazni hol, ka multifunkcionalnoj dvorani i bazenu koji je podignut u sam vrh zgrade kako bi vizuelno bio povezan sa morem, i, samim tim, postao dio šireg pejzaža nego zgrada u cjelini.

Unutrašnjost, iako jasno programski određena, ima karakter neprekinutog prostora u kome bazen kao da pluta. Lakoći objekta doprinosi utisak slobodnog prizemlja – svi sportski sadržaji su podignuti pa je dio u neposrednoj vezi sa okruženjem u stvari „protočan“.

Jedinstvena forma predstavlja ubjedljiv odgovor na urbanističke uslove. Težište je izmješteno: sportski centar ne predstavlja pokušaj da se formira urbanistička kompozicija, već da se ostvari najbolja komunikacija sa okruženjem, prije svega sa njegovim prirodnim uslovima.

Bijela boja je dominantna, kako u eksterijeru, tako i u enterijeru (na primjer glavne sale) objekta. To je rezultat specifičnog odnosa sa okruženjem, težnje da se ni na koji način ne konkuriše živopisnom mediteranskom kontekstu. Prije nego da formira sopstvenu unutrašnju atmosferu, objekat teži da upije atmosferu iz okoline.

Sadržaj: (multi)funkcionalnost

Programi kompleksa su maksimalno prilagođeni sezonskim varijacijama broja korisnika. Oni obezbeđuju mjesto rekreacije za lokalno stanovništvo ali i mjesto koje privlači veliki broj turista. Funkcionalnost ovog koncepta ogleda se u zastupljenosti gotovo svih sportskih programa i jednostavnosti kretanja kroz objekat. Multifunkcionalnost ne predstavlja samo mogućnost promjene programa i korisnika već i promjene utisaka o prostoru koji su rezultat neutralnosti bijele boje i transparentnosti fasadne opne - njenog treperenja koje čini unutrašnjost živom scenom različitih atmosfera.

Sportski kompleks sa hotelom u Bajinoj Bašti

2007

 

 

Bajina Bašta, Srbija

 

 

Idejni arhitektonski i

urbanistički projekat

 

 

Autori:

 Branislav Mitrović, dia

 Siniša Tatalović, dia

 

 

Projektanti:

 Marina Višnjić, dia

 Dragana Jeremić, dia

Nataša Jocev, dia

 Nemanja Zimonjić, m.arch

 

 

Saradnici:

 Ognjen Krašna, m.arch

 Jelena Kuzmanović, m.arch

 

 

Projektovano: 2007.

 

 

Bajina Bašta, Srbija

 

 

Idejni arhitektonski i

urbanistički projekat

 

 

Autori:

 Branislav Mitrović, dia

 Siniša Tatalović, dia

 

 

Projektanti:

 Marina Višnjić, dia

 Dragana Jeremić, dia

Nataša Jocev, dia

 Nemanja Zimonjić, m.arch

 

 

Saradnici:

 Ognjen Krašna, m.arch

 Jelena Kuzmanović, m.arch

 

 

Projektovano: 2007.

Sportski kompleks Tašmajdan

2022

 

 

Urbanističko-arhitektosko rešenje

sportsko- poslovnog kompleksa Tašmajdan

 

 

Beograd,Srbija

 

 

Povišeni otkup

 

 

Autori:

Branislav Mitrović, d.i.a

Marina Šibalić, d.i.a

Danica Kantar, d.i.a

 

 

Projektovano:

2004.

 

 

Urbanističko-arhitektosko rešenje

sportsko- poslovnog kompleksa Tašmajdan

 

 

Beograd,Srbija

 

 

Povišeni otkup

 

 

Autori:

Branislav Mitrović, d.i.a

Marina Šibalić, d.i.a

Danica Kantar, d.i.a

 

 

Projektovano:

2004.

Teniska akademija i sportski centar Novak

2020

lokacija: Beograd, Srbija

status: idejno rešenja

Autorski tim:

Branislav Mitrović, diaRanka Obućina, dia

Projektantski tim:

Stefan Lakić, mast.inž.arh.Dušan Grujović, mast.inž.arh.Dušan Međedović, mast.inž.arh.Uroš Majstorović, mast.inž.arh.

lokacija: Beograd, Srbija

status: idejno rešenja

Autorski tim:

Branislav Mitrović, diaRanka Obućina, dia

Projektantski tim:

Stefan Lakić, mast.inž.arh.Dušan Grujović, mast.inž.arh.Dušan Međedović, mast.inž.arh.Uroš Majstorović, mast.inž.arh.

Turistički centar Klekovača

2014

lokacija: Klekovača, Republika Srpska

status: konkurs

 

Autori:
Branislav Mitrović, dia
Nataša Đurić, dia
Zorica Savičić, dia

lokacija: Klekovača, Republika Srpska

status: konkurs

 

Autori:
Branislav Mitrović, dia
Nataša Đurić, dia
Zorica Savičić, dia

TRANSFORMACIJA pejzaža u izgrađeno okruženje, menjajući samo način korišćenja: Objekti se planiraju i grade na način koji poprima morfološke karakteristike predela; Takav pristup omogućava vremenski efikasnu transformaciju pejzaža bez uslovljavanja za kreiranje kontrolisane konačne slike; Promena namene prostora zasniva se na očuvanju postojećih na lokaciji prostornih odnosa. Padina: terasaste ili kosine strukturirane zgrade, apartmani, delovi hotelskog kompleksa. Teren sa vrtačama: na gradilištu u polju morfološke karakteristike ponora određuju radijalne tipove objekata kao što su: golf hotel, kafić ili noćni klub, sportski objekti ili igraonica. Šuma: slobodniji geometrijski odnosi se također prenose između objekata, npr. kuća.

TRAJNOST PROMJENLJIVOSTI u prirodi samo promena je stalna... Izborom građevinskog materijala naglašava se promenljivost pejzaža, u skladu sa promenama u prirodi... godišnja doba... deo dana..  MIMIKRIJA kao princip materijalizacije: u kontaktu sa šumom objekti su drveni; u kontaktu sa travnatim objektima su zeleni; U dodiru sa stenom su kameni; U dodiru sa snegom su beli. OČUVANJE PRIRODE šumskog ili travnatog sloja: objekti lebde iznad nivoa tla i dopuštaju prirodne procese, kretanja; Ako se predmeti utisnu u zemlju, poštuje se princip onoga što je uzeto iz prirode.

AUDITORIJUM u pejzažu. Morfološke karakteristike postojećeg pejzaža mogu se porediti sa karakteristikama scenskog prostora. Očuvanje ovih jedinstvenih karakteristika postiže uspon i omogućava široku perspektivu velikog broja prostornih tačaka (redova). Scenski prostor se zasniva na očuvanju centralnog slobodnog prostora: linearna SCENA na kojoj je omogućen raznovrstan niz događaja. Osim nekoliko tačaka na terenu gde je predviđeno da se grade trajne strukture u perifernim zonama vrtača, sve ostalo je bazirano na efemernim strukturama i dešavanjima. Prostorna varijabilnost, mobilnost. Priroda - hortikultura, botanika da se istakne promenjivost prirode, period cvatnje, sazrevanje pojedinih biljnih vrsta tokom cele godine pomera fokus područja (livadsko cveće, šumske jagode, začinsko bilje,.... ) sport, konjički sport, rekreacija, sanjkanje, klizanje, planinarenje, biciklizam, natjecanje, kulturni i umetnički prostor i svetlosna instalacija ... koncerti na otvorenom, festivali filmova na otvorenom, modne revije ... prikazivanje i očuvanje tradicije seoski sajam, vašari, okupljanja, festivali, folklor, stada ovaca...

MOST-centar kompleksa: meesto koje spaja dve strane 'auditorija'; generator i podrška događajima u centru; znak u prostoru; mesto vibracija i frekvencija događaja, zvuk, svetlost... bljeskovi u daljini, u centru beline; orijentacija u prostoru; infrastrukturni centar; centar razmene. Snabdevanje, administracija, zdravstvene usluge, kulturni centar.. CENTAR.  

Osnovna urbana jedinica površine 1 hektar sa komunalnim opremanjem. Opremljen pristupnim putem (prilaz garaži ili prilaz hitnih vozila) s jedne strane i glavnom pešačkom stazom s druge strane. Infrastrukturni koridori su pored saobraćajnica. Površina objekta 100 x 100 x h. h = utvrđena visina položaja objekata u prostoru: očuvanje prirodnog prava scene-desno na prostornim prikazima i vidikovcima po upotrebi i značaju objekata: objekti koji su postavljeni na višim tačkama mogu biti visoko u svojim segmentima, nove oznake, orijentiri sa velikih daljina građevinskih linija, a međusobna udaljenost: horizontalna i vertikalna regulacija određuju se za svaki prostorni modul 100x100 regulacija se utvrđuje analizom prostornih pogleda: osunčanosti i prirodnih resursa. 100x100xh nevidljiva mreža korištenja prostora omogućava lakšu orijentaciju omogućava dostupnost, mobilnost u prostoru - 'Forest Manhattan'.

„Delta sport“ centar

2001

lokacija: Beograd, Srbija

status: konkurs 

Autori:

Branislav Mitrović, dia

Marija Milinković, dia

Projektanti:

Jelena Grujin, dia

Slađana Marković, dia

Nataša Apostolović, dia

 

 

3D vizuelizacija:

Aleksandar Mitrović, dia

lokacija: Beograd, Srbija

status: konkurs 

Autori:

Branislav Mitrović, dia

Marija Milinković, dia

Projektanti:

Jelena Grujin, dia

Slađana Marković, dia

Nataša Apostolović, dia

 

 

3D vizuelizacija:

Aleksandar Mitrović, dia

Arhitektonski projekat obuhvata kompleks raznovrsnih sadržaja namenjenih potrebama kompanije ¨Delta-sport¨. Sadržaji su grupisani u dve celine koje grade korpus upravne zgrade uz ulicu Treći bulevar i korpus magacinskog prostora uz nasip železničke pruge Novi sad – Beograd. Ovakvom dispozicijom formira se unutrašnji, poluatrijumski prostor dvorišta, koji povezuje i animira prostorno-funkcionalne celine smeštene na njegovom obodu, kao što su: restoran, show-room, diskont-prodavnica i otvoreni teren za male sportove. U jednom od 'brodova' magacina, nalazi se i zatvorena sportska sala, a njena veza sa upravnom zgradom je ostvarena na koti sprata u vidu duge pasarele koja ima i funkciju malog gledališta. Nad otvorenim terenom za male sportove predviđena je nadstreha koja povezuje u jedinstvenu celinu oba kompoziciona segmenta.